Aan het werk!

Maandagmorgen moest ik eraan geloven: ik kom hier tenslotte om te werken. Mijn begeleidster in Newcastle had mij gemaild dat ik maandagmorgen op elk moment bij haar langs kon komen. Zij zou me verder op weg helpen. Op advies van Ineke besloot ik al om niet te vroeg voor de deur te staan. Tien uur leek me een redelijke tijd. Dus ik klopte klokslag 10 uur op haar deur, maar geen begeleidster. Een aardige secretaresse heeft haar vervolgens op haar mobiel gebeld en ze bleek pas om 11 uur te komen. Toen ik om 11u terugkwam, bleek dat ze drie afspraken tegelijk had gemaakt en moest ik wachten tot 12uur. Geduldig als ik ben, deed ik dat. Toen ze om 12uur tijd voor me had, bleek ze geen account voor mij geregeld hebben en kon ik niet bij een computer. En de persoon die een account voor mij kon regelen, bleek pas dinsdagmorgen weer aanwezig te zijn. Het is hier dus zeker niet beter geregeld dan in Nijmegen... Gelukkig had ik 's middags nog een interessante cursus, denk dat ik daar zeker veel aan ga hebben. Dus ging toch met een tevreden gevoel naar 'huis'.

Dinsdagmorgen vertrok ik vol goede moed weer richting uni en ik had geluk: de mevrouw die mijn account moest regelen, zat achter haar bureau en heeft me direct geholpen. Ze heeft me een tijdelijk account gegeven en heeft direct een definitiever account voor me aangevraagd. Wel fijn, want dan kan ik ook op m'n kamer achter internet. En met de Olympische Spelen in het vooruitzicht is dat een prettig idee :).

Gisteren kon ik dus echt aan de slag. Maar voordat ik aan het werk ging, moest ik natuurlijk eerst al mijn email en een aantal Nederlandse sites bekijken (zoals nu.nl, nos.nl en de buienradar -nuttig om het Nederlandse weer te weten als je in Engeland zit :P). Maar daarna ben ik aan het werk gegaan.

aangekomen!

Afgelopen zaterdag ben ik vertrokken naar Newcastle. Het eerste probleem deed zich voor toen ik zaterdagochtend om 6.30 uur mijn koffer dicht wilde doen, dat lukte namelijk niet. Na een moment van korte maar hevige stress en er wat spullen uitgehaald te hebben, kreeg ik hem toch dicht. Dus op weg naar Schiphol! We kwamen daar rond 8.15 uur aan. Nog even samen een kopje koffie gedronken, maar daarna moest ik toch afscheid nemen van Boris. Toch wel even moeilijk, maar gelukkig is het maar voor 3 weken, want dan ben ik alweer een lang weekend in Nederland. Bij de controle van mijn handbagage deed zich het volgende probleempje voor: er bleek een mes in mijn tas te zetten en dat mocht uiteraard niet mee. Dus dat mes moest uit mijn tas, maar dat bleek eenvoudiger gezegd dan gedaan. Ik haalde alles uit mijn tas (dat ik er met zoveel moeite precies passend in had gekregen) en ook de beveiligingsmedewerker hielp mee. Na drie keer mijn spullen overhoop gehaald te hebben, bleek dat het scanapparaat niet loog en kwam er een zeer scherp pizzames tevoorschijn. Helemaal vergeten dat ik dat ooit in mijn tas gestopt had... Nou ja, de beveiliging werkt in elk geval, toch een prettige gedachte.



Na een goede vlucht kwam ik om 10.15 aan op het vliegveld van Newcastle. Ik besloot een taxi te nemen, wat wel erg fijn was. De taxichauffeur bracht me binnen een kwartier naar Castle Leazes Halls, waar ik de komende weken verblijf. De kamer is klein (voor de kenners: een stuk kleiner dan een kamer op Hoogeveldt), maar wel netjes en de gemeenschappelijke keuken is ook prima in orde. Eerst heb ik mijn koffer uitgepakt en vervolgens ben ik richting de stad gelopen en het een beetje gaan verkennen. De weg naar de stad was niet moeilijk te vinden: gewoon de horde studenten achterna gelopen en ik kwam er vanzelf. Veel van de stad heb ik nog niet gezien, maar een supermarkt vond ik wel. Daar diverse inkopen gedaan (ze hebben hier zelfs volkoren pasta en Nederlands brood) en toen weer terug gelopen. Ben met een boek op bed gaan liggen en heb het de rest van de dag rustig aan gedaan.